در گذشته تهران را به چنارهایش می شناختند. همان چنارها که کثرتشان سبب شده بود پیترو دلاواله، نجیب زاده و سفرنامه نویس ایتالیایی در گزارش از تهران، اینجا را شهر چنارها بنامد. چنارهایی که بیشتر در شمال شهر آن روز جا خوش کرده بودند و در توسعه شهرسازی قاجار، قربانی ساخت وسازهای محله های عودلاجان و سنگلج شدند که امروزه جز تک وتوکی از آنها، مانند چنار نزار 900ساله امام زاده یحیی، در تهران اثری از آنها باقی نمانده است. بااین حال، امروزه چنارهای خیابان ولیعصر که اصلشان از روستای کن تهیه شد، همچنین چنار کهنسال یکه باغ کن که بلندترین و قطورترین چنار موجود تهران است، به همراه چنارهای برافراشته و دوشاخه