انجمن آلزایمر استرالیا رسما نام خود را به انجمن دمانس (فرسایش مغز) استرالیا تغییر داد. در بیانیه ای که به همین مناسبت انتشار داده اند، آمده است: «با بیش از صد نوع فرسایش مغز که آلزایمر تنها یکی از آنهاست، نام جدید ما بیانگر این است که ما در خدمت تمام مردم، از همه سنین، مبتلا به هر نوع بیماری فرسایش مغز و تمام فامیل و مراقبان آنها هستیم». چند هفته پیش یادداشت نگارنده در همین ستون با عنوان «انجمن ها و تصورات پزشکی» دقیقا به همین موضوع می پرداخت که با پیشرفت تکنولوژی و ارتقای تصورات پزشکی مردم، نام و جهت گیری انجمن های پزشکی ناچار به تغییر هستند. واقعیت آن است که نگارنده هیچ اطلاعی از تغییراتی تا این حد نزدیک در جهت مطالب مطرح شده در یادداشت خود در یکی از بزرگ ترین انجمن های حمایتی دنیا نداشتم. وقتی تغییراتی این چنین نزدیک در اذهانی بسیار دور از نظر جغرافیایی بروز می کنند، نشانه ضروریاتی است که نهایتا به شکلی اجتناب ناپذیر خود را بر واقعیت تحمیل خواهند کرد. همگام شدن با این ضروریات معنای دقیق مدرن بودن و تحول به بهترین شیوه آن است. چنین تغییراتی در سطح تصورات پزشکی نه تنها در انجمن های مردم نهاد برای حمایت از بیماران، بلکه در انجمن های علمی هم خود را نشان خواهند داد؛ یعنی دوره های فوق تخصص به جای مثلا ام اس تبدیل به فوق تخصص بیماری های خودایمنی شوند، نشریه علمی آلزایمر به نشریه علمی دمانس و کنگره ام اس به کنگره بیماری های خودایمنی تغییر یابد. زمانی انجمن بیماری های ریوی در بسیاری از مناطق دنیا درواقع انجمن سل بود، بعد شد سل و بیماری های ریوی و حالا می رود با کاهش شیوع سل تبدیل به انجمن آسم و بیماری های ریوی شود. زمانی نام رشته پوست، رشته پوست و بیماری های مقاربتی بود، اما با ریشه کن شدن تقریبی سیفلیس، این رشته حالا تنها رشته پوست است یا پوست و زیبایی. هدف نهایی تمام پزشکان ارائه خدمات درمانی بهتر به بیمارانشان است. رفتن به سوی آموزش و فوق تخصص در یک زمینه خاص هم تنها در همین جهت است. از این رو تنها شباهت های علمی و درمانی است که گروه های بیماری ها را از هم جدا می کند، نه نامی که در یک دوران بر آنها می گذاریم.