در جنگ امروز و آینده، برتری اطلاعاتی می تواند تعیین کننده ترین عامل محسوب شود. به همین دلیل فهم این اصطلاح، حائز اهمیت است. جنگ اطلاعاتی، آخرین دستاورد دژخیمان جهان ماست. به گونه ای که دریادار لیتل، فرمانده گارد ساحلی و مدیر اطلاعات ستاد مشترک، آن را به بازی فوتبالی تشبیه می کند که نه تنها تمام بینندگان هم در میان میدان هستند، بلکه همه لباس یکسانی نیز پوشیده اند. به گزارش سایبربان، خلاف محیط نبردهای معمولی که ایالات متحده برای سال های متمادی برتری خود را در آن به نمایش گذارده و از آن لذت برده است، در محیط سایبری خبری از مرزهای جغرافیایی و فواصل فیزیکی نیست و این موضوع تمام دکترین های نظامی موجود را به چالش طلبیده است. لیتل دراین باره می گوید: «دو جزء اصلی برای موفقیت در نبرد اطلاعاتی موردنیاز است: افراد متخصص و ارتباطات مطمئن». از طرفی، با تحول سریع نبرد اطلاعاتی، دستیابی به یک راهکار مناسب که برای مدتی معقول خیال افراد را در شاخه های مختلف نظامی راحت کند، امکان پذیر نیست. این حرف را رابرت شیا، مدیر AFCEA، می گوید. ژنرال دنیس کرال نیز معتقد است شش زمینه اصلی می تواند هدف اصلی نبرد سایبری را بیان و حوزه درهم تنیده و رو به گسترش عملیات نظامی را روشن کند:

فرماندهی و کنترل مطمئن: باید اطمینان حاصل شود فرماندهان می توانند با استفاده از سامانه ها و شبکه هایشان در زمان مقتضی به نبرد بپردازند.

ایده بنیادی هوشیاری: درک این نکته که محیط اطلاعاتی، یک دست یافت کلیدی است.

حمله و استفاده: چه شبکه ها و سامانه ها و چه خود اطلاعات.

تاثیر: درک محیط شناختی به تنهایی کافی نیست. «شما باید برای آن کاری کنید. توانایی ایجاد اثر در رقبا... حیاتی است».

فریب: ارتش باید فریب دادن را تمرین کند. کرال گفت: «ما نیازی نداریم نگران کلمات باشیم؛ درواقع، یک بار من از سوی کسی که خیلی از این مورد آزار دیده بود، متهم شدم. او حتی آن را با دروغ گفتن همسان می دانست. درواقع، دقیقا همین است».

توانایی کنترل اطلاعات، توانمندی ها و منابع: کرال می گوید: «هنوز در سطوح سازمانی مقاومت برای اتکا به عملیات اطلاعاتی بیش از سایر حوزه هاست».