دو کشور عراق و ایران در بستر تاریخ دارای در هم آمیختگی فرهنگی و تاریخ مشترک فرهنگی بسیار بوده اند که نمونه های بارز آن در الگوهای بزرگ عهد ملک شاه سلجوقی و شکوفایی فرهنگی و علمی بین النهرین قابل ذکراست که این امر دقیقا نشان دهنده آن است که در بستر تاریخ، تمدن و تفکر دوکشور پیوستگی تامی با یکدیگر داشته است. به این ترتیب با توجه به سابقه تاریخی بسیار طولانی در روابط فرهنگی و علمی دو کشور، ضرورت دارد که نخبگان هر دو کشور ضمن آگاهی از موانع پیشرفت دو کشور و موانع احیای مجدد همبستگی متقابل، نگاه به آینده را به عنوان مهم ترین هدف میان دو ملت و دولت عراق و ایران در نظر بگیرند. آلام سیاسی و امنیتی نمی