یادگیری، تجربه‎ منحصربه فردی محسوب می‎شود، زیرا در آن واحد همان قدر که شخصی است باز تنها در سایه‎ حیات اجتماعی انسان جوانه می‎زند. در واقع یادگیری نه تنها باعث می‎شود که ما انسان‎ها در خلوت تنهایی خود از میوه‎ درخت دانش بهره‎مند شویم، بلکه بهانه‎ای می‎شود تا اعضای جوامع انسانی با یکدیگر در ارتباط باشند و از احوالات یکدیگر خبردار شوند. اگر با این نظر مخالف باشیم چگونه می‎توانیم اهمیت توجه به دانش‎آموزی خاص را در کلاس درس از سوی معلم وی برای خودمان توجیه کنیم؟ هر انسان در چند صباحی که فرصت زندگی به دست می‎آورد و هر مرتبه که در زندگی خود وارد مرحله تازه‎ای می‎شود با پرسش های تازه‎ و چالش های کوچک و بزرگ جدیدی مواجه می شود که جز از طریق یادگیری مادام‎العمر یارای غلبه و پیروزی بر آنها وجود نخواهد داشت.