برتراند راسلٰ فیلسوف معاصر در کتاب «امیدهای تازه در جهان متغیر» می گوید: «ترس، انسان را در سه رابطه پراهمیتش، از خرد بیگانه می سازد؛ نخست رابطه اش با طبیعت؛ دوم برخوردش با دیگران و سوم سر و کارش با خویشتن.» آن گونه که این اندیشمند انگلیسی در سطور بعدی توضیح می دهد منظور او، ترس های موهومی است که در روانشناسی تحت عنوان «فوبی» یا «ترس های مرضی» شناخته می شود. هراس هایی پایدار، افراطی و غیر معقول از یک شیء، موقعیت یا فعالیت که میل جبرآمیزی برای اجتناب از آنها در فرد به وجود می آورد. به عبارت ساده تر، در این ترس ها یک ابژه بیرونی که فرد را تهدید کند وجود ندارد، اما او آن موقعیت، انسان، شیء، موقعیت