در خاطرات کوی کودکی که بگردی، در کوچه پس کوچه های خاکی سرگردانی، پشت شاخه های اقاقیا و درچشم انداز شمشادها، پس پشت کوبه های چوبی که بنگری نامی، یادی، یادگاری که سرگردانت می کنند، بسیار خواهی یافت. یلدا هم از همان مانده در آن سوی کوبه های چوبی کوچه باغ های حیرانی خاطرات است که می ارزد شب را تا صبح به یادش نشست. یلدا در لغت سریانی (سامی) به معنای زایش است، به معنای میلاد. درهمه باورها، در اساطیر و در قصه های مردمان اقصی نقاط گیتی هماره در اوج ناامیدی ها و در سیطره تاریکی در کوران یاس و هراس منجی ای خواهد آمد. از همین رو مردم جهان در انتظار طلوع دوباره خورشید بیدار و چشم به در منتظر صبح می ماندند.