کورش اسدی عنوان اولین کتابش را «پوکه باز» گذاشته بود. در نگاه اول این طور به نظر می رسد که او عنوان کتابش را از نام یکی از داستان های این مجموعه، که شاید بهترین داستان مجموعه هم هست، گرفته است. اما اگر در همین عنوان «پوکه باز» دقیق شویم، می توانیم بگوییم که «پوکه باز» نه فقط بهترین عنوان برای این کتاب بلکه بیش از آن بهترین توصیف برای آن هم هست. در مواجهه اول با «پوکه باز»، جنگ در ذهن تداعی می شود، اما نه خود جنگ بلکه زائده به جا مانده از آن. پوکه، غلاف فلزی فشنگ است که باروتش خالی شده و دیگر به درد جنگ و جنگیدن نمی خورد. به عبارتی پوکه چیزی است که پوک شده و دیگر به کار نمی آید. پوک شدگی را می