فی الکافی عن الصادق(علیه السلام)جاء جبرئیل الی النبی(صلی الله علیه وآله) فقال: یا محمد! عش ما شئت فانک میت (1)

جبرئیل به پیغمبر عرض کرد که هرچه زندگی بکنی بالاخره سرانجام مرگ است.

و احبب من شئت فانک مفارقه؛ این هم تعبیر دیگری از همان بیان قبلی است با اندکی تفاوت. این هم جزو مسلمات عالم است که هر چه را که دوست بداری یک روزی از تو جدا خواهد شد.

همه این اشیائی که انسان در دنیا دوست می دارد، فرزند را، مال را، اشیای گوناگون را، مقام را، هر چه دوست می دارید، بدانید و بدانیم که قطعا یک روز بین ما و این محبوب ما جدایی خواهد افتاد.

و اعمل ما شئت فانک ملاقیه؛ این از جمله آن چیزهایی است که حکمت است و می خواهند این را به ما تعلیم بدهند. این دیگر جزو بینات و ضروریات محسوس ما نیست.

می فرماید هر کاری که دوست می داری بکن؛ شک نداشته باش در اینکه با این کار ملاقات خواهی کرد. این کار را خواهی دید.

در قیامت بحث تجسم اعمال یکی از آن مباحث مهم است: فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره و من یعمل مثقال ذره شرا یره(2)

عمل را می بینیم. باطن و حقیقت آن عملی که ما اینجا انجام می دهیم، آنجا خودش را به ما نشان می دهد.

1) الشافی، ص 874 [جآء جبرئیل(ع) إلی النبی(ص) فقال: یا محمد عش ما شئت فإنک میت! و احبب من شئت فإنک مفارقه! واعمل ما شئت فإنک ملاقیه؛ جبرئیل به خدمت رسول اکرم (ص) آمد و گفت: ای محمد، هر چه می خواهی زندگی کن که بالاخره مرده خواهی بود! و هر که را که خواهی، دوست بدار که بالاخره از او جدا خواهی شد! و هر کاری را که بخواهی، انجام ده که بالاخره آن را خواهی دید!] 2) آیات 7 و 8، سوره زلزله (پس هر که به اندازه ذره ای نیکی کند آن را ببیند و هر که به اندازه ذره ای بدی کند آن را ببیند).