نکته حائز اهمیت در ارتباط با حوادث دو، سه روز اخیر این است که ابتدا باید به تحلیلی دقیق از این رخدادها برسیم. در این راستا باید ابتدا شعارها و مطالبات مردم را مورد بررسی قرار داده و با نظرداشت واقعیات، اقدام به تجزیه و تحلیل وضعیت کنونی نموده و بر این اساس، به راهکارهایی برای برون رفت از وضع موجود برسیم. متاسفانه عده ای در سال های اخیر تمام تلاش خود را به کار بستند که امیدی که با روی کار آمدن دولت روحانی در دل مردم ایجاد شده بود، ناامید کنند و فکر می کردند مردم در صورت ناامیدی از دولت، به سمت این افراد می روند. حال آنکه دیدیم در جریان انتخابات مردم به گونه ای دیگر عمل کردند. این جریان در دوران پس از انتخابات نیز تلاش کرد با کلید زدن پروژه پشیمان سازی مردم از تداوم اعتماد ملت به دولت، جلوگیری کند اما غافل بودند که مایوس شدن مردم منجر به گرایش به سمت ساختارشکنی شد. در این میان، جناح اصلاح طلب باید در مواجهه با این مساله ضمن حمایت از روحانی از دولت بخواهد که به سمت اصلاحات اساسی حرکت کرده و سعی کند بدون هیچ واهمه ای علاوه بر حمایت از اعتراض های مشروع مردم، از جامعه بخواهد با پرهیز از خشونت و حرکت در چارچوب قانون، مانع از بسته شدن و امنیتی شدن فضای جامعه شود. انتظار اصلاح طلبان از دولت این است که با کمک به کمیسیون تلفیق، بودجه بسیاری از نهادها و سازمان هایی که بازدهی خاصی ندارند، کاهش داده و به جای انتقال فشارهای ناشی از محدودیت منابع بر دوش مردم، از طریق صرفه جویی به جبران هزینه ها بپردازد. از طرفی طیف مقابل دولت نیز باید دقت کند که در شرایط موجود هرگونه تلاش برای تخریب دولت، منجر به تضعیف کشور و بحرانی شدن اوضاع می شود. ما باید از جریان اصلاح طلبی حفاظت کنیم و اجازه ندهیم که جریانی با سوءاستفاده و برداشت نادرست از اعتراض های اخیر، جریان اصلاحات و دولت برآمده از این جریان را به محاق ببرد.