جواد مجابی، نویسنده و منتقد معتقد است که اگر امروز ادبیات و رمان و شعر ما فقیر شده ناشی از نگرش غلطی است که عده ای پشت درهای بسته می نشینند و برای فرهنگ و هنر مملکت نظر می دهند.

وی در گفت وگو با «ایلنا» عنوان کرد: واقعا این روال قرار است تا چه زمانی ادامه داشته باشد و اصلا این افراد چه صلاحیتی دارند که برای آثار بهترین فرزندان متفکر یک جامعه تصمیم گیری و داوری کنند؟ مجابی افزود: عملا از زمان ناصرالدین شاه دولت ها همین طور به نویسندگان سوءنظر داشتند و مانع کار آنها می شدند. این همه سال و از اواخر دهه 40 نیز نویسندگان در بیانیه های مختلفی بار ها و بار ها اعلام کرده اند که ما نویسندگان مستقل هستیم و له یا علیه کسی نمی نویسیم و در آثار خود تنها به نقد وضعیت موجود می پردازیم؛ ولی همچنان مساله سانسور و ممیزی در ادبیات این کشور حل نشده است. مجموعه این رفتار ها با نویسندگان و اهالی قلم باعث می شود ما در آینده ادبیات فقیرتری حتی از فقیر تر از امروز داشته باشیم.

خالق داستان «پسرک چشم آبی» سیاست های اقتصادی ناشران را در نزول جریان های ادبی و تالیفی بی تاثیر ندانست و بیان کرد: به گمان من اگر شعر و رمان و داستان کوتاه ما در حال حاضر در نازل ترین وضعیت خلاقیت قرار دارد هم به دلیل سانسور است و هم نگاه های غلط اقتصادی به حوزه کتاب و نشر و همچنین نگرانی های معیشتی مردم. ادامه این مسیر باعث خواهد شد در 10 تا 20 سال آینده ما با فقیر ترین شکل ادبی روبه رو شویم و دیگر اثری از ذهن خلاق ایرانی در آثار ادبی ما دیده نشود. این نگرانی برای من مهم تر از گفتن از کتاب ها و آثار در انتظار چاپم است. من حدود 80 کتاب نوشته ام و بیش از 60 سال است در حوزه ادبیات فعالیت می کنم و این ابراز نگرانی من با آنچه فلان وزیر و معاونش مطرح می کند فرق می کند؛ چراکه قضاوت امثال من مبتنی بر تجارب دوره های طولانی حضور در عرصه ادبی است.