شهید «عباس آقازاده فرد» فروردین 1347 در تهران به دنیا آمد. او سال 59 دیپلم خود را دریافت کرد و عضو بسیج محل شد و در سال 60 به استخدام سپاه درآمد. وی همزمان خود را برای شرکت در کنکور آماده ساخت و در سال 62 در رشته علوم اقتصاد دانشگاه تهران پذیرفته شد.

او نیز یکی از جوانان تخریبچی بود که در 5 شهریور 1365 در منطقه شیخ صالح در غرب کشور بر اثر اصابت ترکش گلوله توپ به شهادت رسید. «عباس» قبل از شهادت خوشحال بود و شوخی می کرد و مدام صدای مجری که خبر حمله رزمندگان را می داد با لحن «شنوندگان عزیز» را تقلید می کرد.او می گفت: «شنوندگان عزیز، هم اکنون رزمندگان اسلام سر سفره شام برای خوردن نون و خربزه و تخم مرغ با هم در جدالن...» و از این گونه طنزها.

ناگهان چند کامیون وارد مقر شدند که چراغ هایشان روشن بود و «عباس» سریع به سر جاده رفت تا ممانعت از ورود سومین کامیون به مقر کند. همان موقع بود که توپخانه عراق مقر را گلوله باران کرد و او کنار همان کامیون به شهادت رسید.

فرازی از وصیت نامه شهید: بار خدایا شکر و سپاس تو را که بنده حقیرت را به سوی خود خواندی و سپاس تو را که من حقیر را لایق دانستی و از زمره شهدا قرار دادی.خدایا! من لیاقت هیچ چیز را نداشتم حتی لیاقت موجود شدن، و تو این لیاقت را به من دادی حال آنکه لیاقت آتش دوزخ را داشتم تو به من بهشت را نشان دادی.