یکی از گلایه های اهالی کتاب طی سال های اخیر دور بودن نظام دانشگاهی از محفل ها و تشکل های خصوصی نشر و از سویی بی توجهی به ادبیات معاصر فارسی است؛ فرهاد کشوری در تازه ترین گفت وگوی خود ضمن اشاره به همین مساله تاکید کرده که چرا در رشته کارشناسی ادبیات تنها چند واحد برای ادبیات معاصر در نظر گرفته اند.

البته این تنها گفته کشوری نیست، چراکه دیگر اهالی کتاب هم معتقدند در نظام دانشگاهی ما عمده تمرکز سرفصل های درسی به ادبیات کلاسیک و بزرگان آن دوره است. با این حال کشوری به تازگی به ایسنا گفته که ادبیات سقفی ندارد و اتفاقا این مساله یکی از مهم ترین حسن های آن است. به عقیده این نویسنده کشورمان اگر ادبیات سقف داشت حتما برای ما با فردوسی و حافظ تمام می شد، اما ادبیات با تخیل سروکار دارد و به همین واسطه هیچ محدوده و مرزی نمی توان برای آن قائل شد. او با اشاره به کاهش علاقه مندی مردم به مطالعه گفته:«حکومت ها با در اختیار داشتن نظام آموزشی و رسانه ها، بویژه تلویزیون می توانند به گسترش کتابخوانی کمک کنند. آنچنان که از مهدکودک تا دانشگاه طوری برنامه ریزی کنند که علاقه به خواندن و مطالعه برای بسیاری از افراد درونی شود.»

این نویسنده هم، نظیر منتقدان ادبی جای خالی کتاب در برنامه های تلویزیونی را در دور ماندن مردم از مطالعه موثر می داند و تاکید کرده: «تلویزیون تا به حال نتوانسته کمکی به گسترش ادبیات داستانی بکند و از سویی نشان داده قصد این کمک را هم ندارد. رسانه ای می تواند به ادبیات داستانی کمک کند که بی طرف باشد و گردانندگانش به تاثیر ادبیات داستانی بر فرهنگ سازی جامعه باور داشته باشند. خودی و غیر خودی کردن، آسیب مهلکی به جامعه و فرهنگ و ادبیات می زند.»