چشمان نافذ بر صورتی دراز و کشیده، جدی و مصمم و پیشانی بلند روی بنرهای شهر به من خیره شده است. زیر بنر کلماتی نقش بسته است. نوشته «نابغه دفاع مقدس». هربار که نگاهش می کنم ردی از حسرت روی دلم نقش می زند. با خود فکر می کنم ممکن است جوانان این دوران که چندان چیزی از این جوان دیروزی نمی دانند فکر کنند که باز کسی راه اغراق و مبالغه پیش گرفته است؛ اما من که بیش از شش سال است در میان اسناد، روایت ها و نقشه ها در حال ترسیم فقط یکی از جنبه های متنوع تاثیر او بر دفاع هشت ساله هستم می دانم که در این مورد خاص فقط اگر بی کم و کاست آنچه را او بوده نشان مردم دهیم تازه درمی یابند که چرا گفته اند مردانی از پارس تا ثریا در راه دانش گام خواهند زد.