به همان اندازه که وجود و به رسمیت شناختن «چند صدایی» در جامعه نشانه بلوغ مدنی مردم و رواداری در نظام سیاسی است، وجود «چند صدایی» در سرای حکومت و تریبون های رسمی و عمومی، نشانه شلم شوربا. اینکه از این طرف، یک صدا بیاید با لحنی نرم و دلنشین که: «انتقاد و اعتراض، حق مردم است و در سیره پیامبر ما چنین و چنان بود و باید صدای اعتراض ملت را شنید» و از آن طرف هم صدایی برخیزد به درشتی و خشم که از جمع کردن آشغال ها سخن بگوید یا گریز بزند به حکم «باغی در فقه ما». یا یکی در باب اهمیت و نقش شبکه های اجتماعی بگوید در ایجاد همدلی عمومی پس از فلان رخداد ناگوار و شور و شوق انتخابات و فرصت سازی برای اشتغال و فعالیت