می گویند واردات قیچی بالا رفته و این جای نگرانی دارد، اما قیمت ارز که بالا رفته جای نگرانی ندارد، این نشان می دهد که هر بالا رفتنی جای نگرانی دارد، یک بالا رفتن هایی خوب است و حتی از سیب هم مفیدتر است، یک بالا رفتن هایی خوب نیست و در حد سیگار و قلیان مضر است.اما بالا رفتن دلایل خاص خودش را دارد، مثلا بالا رفتن واردات قیچی احتمالا به دلیل افزایش میزان تقاضا است. در شرایطی که ما روزی حداقل 60 پروژه عمرانی افتتاح می کنیم، هر پروژه را هم حداقل چهار مقام و مسئول باید افتتاح کنند، لزوم تامین قیچی حضار بیش از پیش خودش را نشان می دهد. باور کنید یک بار اندازه ربان بیشتر از عرض افتتاح کنندگان بود و چند نفر آخر قیچی به دست و بی ربان مانده بودند و می خواستند حالا که دست به قیچی شده اند، حتما یک چیزی را ببرند که حضار صرفا جهت اینکه قرعه کار به نام شان نخورد از محل حادثه متواری شده اند. خلاصه این روزها شهردار رشت بدون پرداخت کپی رایت در حال تکثیر است و ما هرچه نیاز نداشته باشیم، قیچی بشدت نیاز داریم. مثلا در یکی از مناطق کشور یک نفر می رود و یک آبخوری مدرسه را افتتاح می کند، هیات کبدی یک استان بابت حضور ورزشکارش در مسابقات به خودش تبریک می گوید با همین فرمان پیش برویم تا چند وقت دیگر مدیر یک سازمان، به خودش پس از افتتاح پروژه «عوض کردن زانویی زیر سینک ظرفشویی آبدارخانه» تبریک می گوید.

قیچی کلا چیز خوبی است، بنده تحقیق کرده ام که اگر قیچی نبود، یکی از خبرگزاری های عریض و طویل کشور نمی توانست سخنان مدیرعامل ایران خودرو را قیچی کند تا همه به صحبت های ایشان بخندند. یعنی وضعیت بدین صورت است که شما یا باید چیزی که ما دوست داریم را بگویید یا قیچی تان می کنیم. ما قبلا که قیچی زیاد داشتیم کارمان راحت بود، با هرچیز چاپی که حال نمی کردیم، می قیچی ایدیم(جان؟!) داخلش، این سال ها که از کمبود قیچی رنج می بردیم، مجبور بودیم جمله ای مانند«جان به جولز در کازینو ابراز عشق کرد» را به «جان به جولز در خرد کردن خیارشورهای فلافلی پدرش کمک کرد» تغییر دهیم اما خوشبختانه الان قیچی زیاد داریم، از بیخ قیچی اش می کنیم!