نشست رسانه ای بخش عکس و پوستر سی وششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر روز گذشته با حضور دبیر جشنواره، دبیر بخش «عکس و پوستر» و مدیر اجرایی بخش عکس در مجموعه تئاتر شهر برگزار شد: نشستی که امیر اسمی و مهدی آشنا در آن درباره فعالیت های صورت گرفته برای ارتقای کیفی این بخش گزارش دادند. براساس اطلاعات اعلام شده از سوی این دو، امسال تلاش زیادی صورت گرفت تا بخش هویت بصری جشنواره یک گام به معیارهای بین المللی نزدیک شود. گرچه شاید در هیچ یک از رویدادهای بین المللی معتبر تئاتر در سراسر دنیا شاهد این میزان توجه به بخش «پوستر و عکس» نباشیم، چه برسد به اینکه مثلا بخش عکس به دو گرایش «صحنه ای» و «پشت صحنه» تقسیم شود: رویکرد قابل ستایشی که در صورت توجه مسوولان جشنواره و اصولا اهالی انجمن طراحان گرافیک و عکاسان خانه تئاتر می توانست یا می تواند نویده دهنده شکل گیری گرایش تخصصی به عرصه عکاسی تئاتر باشد.

چنانچه اسامی داوران بخش عکس صحنه ای جشنواره تئاتر فجر شامل محمد کلاری، سیف الله صمدیان، دین فن می یر، اختر تاجیک، مسعود پاکدل، ابراهیم سیسان، آندریا بوکالینی، ماچی ژاکشفسکی، مهدی آشنا، ماریا فلکنه و رابرت کتو نشان دهنده وجود چنین رویکردی به نظر می رسد. اما مساله اینجا است که بانیان رویکردهای تخصصی از این دست همواره در دام برنامه ریزی مدیریت موقت فرهنگی گرفتار می شوند. فرهاد مهندس پور، دبیر سی وششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر مدتی قبل با حضور در همین سالن مشاهیر مجموعه تئاترشهر اعلام کرد از رویکرد واسازی یا جداسازی بخش های جشنواره در جهت ارتقای کیفیت این بخش ها حمایت می کند. به همین منظور بخش نمایشنامه نویسی و بخش هویت بصری جشنواره در زمان هایی متفاوت از جریان اصلی برپا شد.

با دقت به تجربه پشت سر می توان دریافت این واکاوی فعلا اثری در افزایش کیفی نداشته و احتمالا نخواهد داشت. چراکه حضور در فضای با نشاط جشنواره ای به ایجاد انگیزه مشارکت در هنرمندان کمک می کند. امری که دو بخش فعلا از آن بی بهره اند. شاید این بهترین زمان باشد که صنف- خانه تئاتر- ماهی خود را از آب بگیرد.