بازی استقلال و پرسپولیس، بازی سنتی فوتبال ماست که معمولا از حساسیت زیادی برخوردار است و گاهی مشکلاتی را هم به وجود می آورد. ویژگی مهم دربی 86، حضور اینفانتینو رئیس فیفا بود و فکر می کنم به همین دلیل تلاش زیادی شده بود تا مسابقه به بهترین شکل ممکن برگزار شود اما متاسفانه باز هم یکسری حرکات ناشی از رفتارهای غیرمحترمانه از سوی هواداران رخ داد. البته این را باید بگویم که این نوع رفتارها در کشورهای صاحب فوتبال هم رخ می دهد اما نادر است و امیدواریم که در آینده به حداقل برسد. چرا که این نوع کارهای کودکانه سبب می شود بهانه دست کسانی دهیم که موفقیت فوتبال ایران را برنمی تابند و از هر حرکتی سوء استفاده می کنند و تلاش دارند تا وجاهت ورزش و فوتبال ایران را زیر سوال ببرند. اما به لحاظ فنی، به نظر من دو تیم بازی را با مطالعه و با برنامه آغاز کردند. استقلال شروع خوبی داشت و توانست بازیکنان موثر پرسپولیس را خنثی کند. بازیکنان این تیم به بازی، سرعت بخشیدند و به گل دست پیدا کردند اما در نیمه دوم، پرسپولیس عملکرد بهتری داشت و به بازی سرعت بخشید و مهاجم دیگری را هم به ترکیب خود اضافه کرد اما در نهایت و به دلیل عملکرد خوب استقلال، پرسپولیسی ها نتوانستند نتیجه را تغییر دهند. به اعتقاد من، این تیم در محاسبات خود برای کنترل استقلال درست عمل نکرد و سیستمی که به کار گرفتند، صحیح نبود. درباره این دربی به ترس بازیکنان پرسپولیس هم اشاره می شود اما این بازیکنان حرفه ای هستند و به اعتقاد من ترس نه اما احتیاط می کردند. این موضوع هم عنوان می شد که خط دفاع استقلال ضعف دارد اما پرسپولیس نتوانست فشاری به خط دفاع استقلال وارد کند و زمانی این کار را انجام داد که بازیکنان استقلال روحیه گرفته بودند و خیلی آگاهانه و خوب، بازی را به نفع خود به اتمام رساندند.