به امتحان ببر ای دوست دست بر شمشیر ببین که سینه برای سپر شدن کم نیست

وقتی دوسال پیش این شعر در حضور رهبر انقلاب خوانده شد، این گونه فرمودند که: «من شمشیر را کشیدم، مشغولیم، ما از چپ و راست داریم می زنیم؛ این جوری نیست؛ منتها نوع شمشیر امروز با آن سال های اول تفاوت دارد... فکرها و اراده ها دارند با هم می جنگند.»

در جنگ اراده ها این نزاع گفتمان هاست که سرنوشت نهایی را معلوم می کند. در این نزاع کلمات و گزاره های معنادار از دو گفتمان رقیب تلاش می کنند بهتر و بیشتر با جلب اعتماد مردم خود را به آنان بقبولانند، چرا که وقتی مخاطب این نظام معنایی را بپذیرد مبتنی بر آن رفتار می کند. از این روست که سخنرانی ها و پیام های رهبر انقلاب میدان اصلی نبرد گفتمانی و محل اصلی عرضه مفاهیم و تلاش برای اقناع مخاطب برای پذیرفتن آن است.