رفتن داریوش شایگان بد بود؛ حال چه فرق می کرد که این اتفاق در دومین روز تعطیلات نوروزی می افتاد یا در هر روز دیگری. مهم این است که فقدان این فیلسوف چهل تکه معاصر ایرانی به این زودی ها و سادگی ها جبران نخواهد شد. او شخصیت علمی و فرهنگی چند وجهی داشت که پرداختن به گوشه های مختلف زندگی این حکیم جامع الشرایط احتمالا به بسط و تفسیر بیشتری نیاز دارد، اما تا آن مجال می شود این عکس نوشت را با این سوال پی گرفت که «شایگان که بود؟ و چرا در ذهن و خاطر اهل کلمه، به شخصیتی تا این حد مهم تبدیل شد؟» داریوش شایگان که دوم فروردین و پس از یک دوره بیماری در هشتاد و سه سالگی دستش از نوشتن بازماند آنچنان که از خود روایت می کرد نه فیلسوف، بلکه سالک فرهنگ های جهان بود.