سال 1397 با «حمایت از کالای ایرانی» گره خورد. بی شک هر ایرانی آگاه، حمایت از کالای ایرانی را امری خوب و پسندیده می داند اما با شناختی که از سطح حکمرانی صنعتی در دولت دارم، بیم آن می رود که هدف بزرگ و باارزش «حمایت از کالای ایرانی» به دستوراتی ناگهانی، مطالعه نشده، غیرعلمی و ژست حمایت از کالای ایرانی خلاصه شود. این گونه دستوردهی که با اصول نوین و علمی سیاست گذاری صنعتی سازگار نیست، به تولید و تولیدکنندگان ایرانی آسیب جدی خواهد زد و سفره ای بزرگ برای فساد اداری پهن می کند که برچیدن آن به دهه ها زمان نیاز دارد. برای پی بردن به ریشه این نگرانی، کافی است فقط یک نمونه اخیر از شیوه حمایت از تولید ایرانی