شما که غریبه نیستید من واقعا نمی دانم چه باید بنویسم درباره اوضاع و احوال خودمان. خودمان که می گویم منظورم جماعت شاعر است که من هم چه بخواهم و چه نخواهم یا چه بخواهند و چه نخواهند جزوی از آن هستم. داشتم فکر می کردم به آنچه در سال گذشته بر شعر و شاعران گذشته است. می خواستم مثلا در یادداشتی خوشبینانه از مهم ترین اتفاق هایی که سال گذشته در شعر مملکت افتاده است بنویسم. در کمال شگفتی دیدم هرچه به ذهنم می آید حاشیه است. یعنی به جای اینکه مثلا در اولین لحظه به ذهنم بیاید که فلان کتاب های ارزشمند در سال گذشته منتشر شده اند و حال و روز شعر را بهتر کرده اند، یا مثلا اینکه یادم بیاید که فلان اتفاق ادبی