کارل یاسپرس در 23 فوریه 1883 در شهر الدنبورگ آلمان به دنیا آمد. بی تردید یکی از عوامل شکل گیری شخصیت اجتماعی و علمی کارل محیط خانوادگی وی بود. انضباط و اخلاق خاصی که ناشی از پدری حقوقدان و مادری باتدبیر بود در زندگی یاسپرس موثر بود. به طوری که خود وی می گوید: «من در خانه پدر و مادرم به جهان آمدم، پدرم برای ما سرمشقی بود بی آنکه ما آگاه باشیم یا او خود بخواهد. دروغ و بی حقیقتی در خانه ما بدترین چیزها به شمار می رفت.» علاقه یاسپرس به طبیعت بعدها درتفکرات فلسفی اش بیشتر نمایان می شود: آنگاه که به تمام مظاهر طبیعت به عنوان رمز یا نشانه های خداوند می نگرد، طبیعت را با بینشی عمیق و فلسفی درک می کند. استقلال فکری به عنوان دیگر ویژگی این فیلسوف آلمانی، باعث اختلاف وی با رییس دبیرستان و بعدها با اساتید دانشگاه شد. بعد از پایان دوره دبیرستان، سه نیمسال حقوق خواند و سپس به تحصیل در رشته پزشکی پرداخت. در سال 1909 دکترای خود را در پزشکی اخذ کرد و در سال 1913 استادیار روانشناسی دانشگاه هایدلبرگ و در سال 1921 استاد رسمی دانشگاه شد.

پس از اینکه به ترتیب دعوت دانشگاه های گرایفس والد، کیل و بن را رد کرد، در سال 1948 استاد دانشگاه بازل شد و تا آخر در آنجا به تدریس اشتغال داشت، تا اینکه در 26فوریه 1969 در هشتاد و شش سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت.

«زندگینامه فلسفی من» نوشته کارل یاسپرس با ترجمه عزت الله فولادوند توسط انتشارات «هرمس»منتشر شده است.

از میان موضوعاتی که ذیل «فلسفه دین» می گنجد، «تجربه دینی» از اقبال بیشتری در فضای فکری فلسفی و دینی ایران برخوردار بوده است که علل و دلایل چنین اقبالی خود موضوعی جالب توجه و قابل بررسی است.

«درباره تجربه دینی» شامل شصت و دو مقاله است که در سیزده بخش تدوین شده اند و هر بخش به موضوعی از موضوعات فلسفه دین اختصاص یافته است.

تجربه های دینی به قلم قدیسه ترزای عیسوی، تجربه دینی: اصل و منشا دین نوشته ویلیام جیمز، تجربه دینی: ادراک خدا نوشته ویلیام آلتسون، گزاره های تفسیری، نوشته وین پرادوف و نقد تجربه دینی نوشته مایکل مارتین.

«درباره تجربه دینی» مجموعه مقالاتی در مورد تجربه دینی است که توسط مایکل پیترسون انتخاب و گزینش و در این کتاب جمع آوری شده اند.

این کتاب با ترجمه مالک حسینی توسط انتشارات هرمس منتشر شده است.

میشل فوکو در کتاب «تاریخ جنون» با روش تحلیل گفتمان مفهوم جنون و سیر پیدایش بی خردی و دیوانگی به موازات حاکمیت خرد بر انسان و شکلی از تاریخ که در آن خرد حاکم بر انسان، همسایه او را محبوس می کند و انسان با واسطه زبان بیرحمانه نادیوانگی، وجود خود و دیگری را به رسمیت می شناسد را بررسی می کند. این کتاب برای اولین بار در سال 1961 در فرانسه منتشر شد. در این کتاب که نخستین اثر اصلی فوکو است، معنی و مفهوم همیشه متغیر جنون در فرهنگ اروپا، حقوق، سیاست، فلسفه و پزشکی، از سده های میانی تا پایان سده هجدهم را بررسی و روش تاریخی و ایده تاریخ را نقد می کند. میشل فوکو، فیلسوف فرانسوی، از تابلوی کشتی احمق ها برای روی جلد کتاب تاریخ جنون استفاده کرده است.

«تاریخ جنون» نوشته میشل فوکو با ترجمه فاطمه ولیانی توسط انتشارات «هرمس» برای بار چهاردهم تجدید چاپ شده است. از مهم ترین بخش های این کتاب می توان به کشتی دیوانگان، حبس بزرگ، چهره جنون، پزشکان و بیماران، وحشت عظیم، مرزبندی جدید و تولد آسایشگاه اشاره کرد.