مناطق حفاظت شده مانند پارک های ملی نقش بسیار مهمی روی اقتصاد جامعه هر کشوری دارند. طبیعت گردی شکلی از سفر به مناطق طبیعی بویژه جنگل ها به منظور یادگیری، مطالعه یا شرکت در فعالیت هایی است که اثرات منفی روی محیط زیست را به حداقل می رسانند.

در عین حال این شکل از سفر می تواند به حفظ و توانمندسازی جوامع محلی، چه از نظر اجتماعی و چه اقتصادی، کمک شایانی کند. از یک دهه گذشته تاکنون طبیعت گردی روز به روز مورد علاقه بسیاری از سازمان های توسعه و همچنین مراقبان منابع طبیعی قرار گرفته است. به این ترتیب آنها در کنار کسب درآمد می توانند منابع طبیعی را بهتر از گذشته حفظ کنند. از این موارد می توان به اوگاندا اشاره کرد.