هسته اصلی و اولیه شکل گیری سپاه پاسداران برمی گردد به دوران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی: زمانی که گروه های انقلابی و مبارز برای پیروزی انقلاب تلاش می کردند و خیلی از جوانانی که سال ها در زندان های ستم شاهی به سر برده بودند بعد از پیروزی انقلاب با هدایت های حضرت امام دور هم جمع شدند و پایه های اولیه سپاه پاسداران را بنیانگذاری کردند. در همان ابتدای کار هم سپاه ماموریت گرفت برای مقابله با درگیری هایی که در اوایل انقلاب در مناطق مختلف کشور بروز و ظهور پیدا می کند وارد عمل شود و به خنثی سازی آنها بپردازد. مبنای سپاه هم برای عضو گیری نیروهای جوان، انقلابی و متدین بود و این شجره طیبه توانست در برهه های حساس کشور معادلات را به نفع انقلاب اسلامی سامان دهد که تجلی آن را می توان در دوران هشت سال دفاع مقدس مشاهده کرد. این نهاد شاید تنها نهادی بود که برآمده از نیروهای جوان انقلابی و مردمی بود که توانست سهم بسزایی را در مقابله با تهدیدات در زمین، دریا و هوا بر عهده بگیرد. وجود نهادی نظامی – مردمی مانند سپاه، شاید در جهان امری مثال زدنی باشد و ما در هیچ کجای دنیا سراغ نداریم که چنین مجموعه ای با این اقتدار و کارنامه درخشان بعد از وقوع انقلابی بزرگ با این سرعت تشکیل شود. هدایت و نظارت حضرت امام هم بر این مجموعه از عوامل بسیار مهم و موثر بود. شهید محلاتی نمایندگی ایشان را در سپاه بر عهده داشتند و در آن زمان من که خود عضو شورای عالی سپاه بودم از نزدیک با درایت ایشان آشنا شدم. سپاه از همان اول انقلاب به سرعت توانست خلاءهای موجود در مراکز امنیتی و نظامی را پر کند و با همکاری نیروهای بسیج و سپاه قدس ماموریت های بزرگ خود را به خوبی انجام بدهد. در مورد نوع همکاری سپاه و ارتش هم همیشه امام(ره) تاکید داشتند که ارتش و سپاه یک لشکر الهی هستند و باید با هم هماهنگ باشند. همین روش را هم مقام معظم رهبری ادامه دادند و خوشبختانه نیروهای مسلح ما همین رویه را به جا آوردند. امام همچنین تاکید زیادی داشتند که سپاه نباید درگیر مسائل جناحی، گروهی و سیاسی شود و این انقلابی بودن و انقلابی ماندن را حفظ کند. الان هم می توان گفت سپاه یک بازوی قدرتمند نظام است و این بازو با دیگر نیروهای نظامی و انتظامی توانسته استقلال و تمایت ارضی کشور را تامین کند.