پس از پیروزی انقلاب، مدیریت های نوپا در سطوح مختلف کشور و شهرهای بزرگ، به ویژه شهر تهران، بدون عمقی نگری و برنامه های مدون اداره می شد، تا اینکه پس از جنگ و در سال 68 دوران جدیدی از مدیریت شهری، به ویژه در کلان شهر تهران آغاز شد. به زودی با اقدامات خلاقانه و نو در جهات مختلف، ازجمله حمل ونقل شهری، توسعه فضای سبز، زیباسازی شهر و مکانیزه کردن سیستم شهرسازی و توسعه فضای فرهنگی و...، نگاه شهروندان به شهرداری از نظافتچی شهر و رفتگران زحمتکش به مدیریت تهران به عنوان شهری برای زندگی و کار ارتقا یافت و شهروندی با مشارکت مردم معنی جدیدی پیدا کرد. اما با وقوع حادثه دوم خرداد، دوران فترت شهرداری آغاز و