با دعواهایی که بر سر روز معلم است کاری ندارم، به اینکه چرا باید روز شهادت را به نام روز معلم نام گذاشت و اینکه مطهری معلم بود یا نبود یا اینکه چرا از دکترخانعلی که در 12 اردیبهشت سال 40 و...

در اعتراضات صنفی معلمان کشته شده یادی نمی شود هم کاری ندارم: یا اینکه با وجود روز جهانی معلم، 5 اکتبر، که مصادف با روزهای آغاز سال تحصیلی هم هست و مورد توجه قرار نمی گیرد. ترجیح می دهم به روزگار معلمی در کشورمان بپردازم و اینکه حال و روز معلمی چگونه است. تردیدی نیست که معلمی در کشور ما حال و روز خوشی ندارد و این ناخوشی در ابعاد مختلف آشکار است و از حال و روز نهاد تعلیم و تربیت در کشور و دستگاه آموزش و پرورش می توان به ناخوشی حال معلم و بدی روزگار معلمی هم پی برد اما برای خلاصه کردن و انسجام دادن موضوع، من روزگار معلم و معلمی را در سه محور مورد اشاره قرار می دهم.