علی بن هلال از پدرش روایت نموده که گفت: در هنگام مریضی پیامبر(ص) حضورش شرفیاب شدم، دیدم فاطمه(س) در بالین پدرش نشسته و اشک می ریزد، چون صدای گریه اش بلند شد، پیامبر(ص) سر برداشت و فرمود: فاطمه جان! چرا گریه می کنی؟ عرض کرد: می ترسم بعد از شما احترام ما از دست برود؟ حضرت فرمود: عزیزم مگر نمی دانی که خداوند به اهل زمین نگاه کرد و پدرت را از میان آنان برگزید، سپس نظر کرد و شوهرت را انتخاب کرد، و به من وحی فرمود: که تو را به او تزویج کنم. دخترم! ما اهل بیتی هستیم که خداوند عزوجل هفت فضیلت به ما عطا فرموده که به هیچ کس قبل و بعد از ما عطا نفرموده است و آن اینکه من خاتم پیامبران نزد خدا و بهترین آنها و محبوب ترین بندگان می باشم و با این امتیازات پدر تو می باشم، جانشین من بهترین جانشینان پیامبران و محبوب ترین آنها نزد خداست، و او شوهر تو است...

ای فاطمه! به خداوندی که مرا به راستی برانگیخته، مهدی این امت نیز از ایشان می باشد، موقعی که دنیا هرج و مرج شود و آشوب ها پدید آید و راه ها مسدود گردد، و اموال یکدیگر را به غارت برند، نه بزرگتر به کوچکتر رحم کند و نه کوچکتر احترام بزرگتر را نگاه دارد، خداوند کسی را برانگیزد که قلعه های ضلالت و دل های قفل زده را بگشاید، و اساس دین را در آخرالزمان استوار سازد، چنانکه من در آخرالزمان پایدار گردم و زمین را پر از عدل نماید چنانکه از ظلم پر شده باشد. (1)

1- اربعین حدیث فی المهدی، حافظ ابونعیم اصفهانی، پایگاه اطلاع رسانی مهدیه تهران، مورخ 97/2/9