اورهان پاموک، برای خیلی از مخاطب های ایرانی، صرفا یک رمان نویس نیست؛ بلکه رمان نویسی است که نسبت به سنت های ادبی – هنری ایران توجه دارد. او در رمان هایش از سنت ادبیات کلاسیک فارسی، روایت هایی از شاهنامه و همچنین قصه های برخی متون عرفانی فارسی بهره می گیرد و از سنت نگارگری ایرانی در داستان هایش الهام می گیرد؛ شاهد گواه رمان «نام من سرخ» که با چند ترجمه به فارسی درآمده است. اورهان پاموک در گفت وگویی با علیرضا غلامی (منتشر شده در مجله تجربه)، درباره این رمان می گوید: «یکی از انگیزه های من برای نوشتن رمان نام من سرخ بازآفرینی داستان های ادبیات کلاسیک بود. زمانی که داشتم کتابم را می نوشتم از خواندن شاهنامه و خسرو و شیرین لذت می بردم.»

از این رو بی دلیل نیست که مخاطب های ادبیات در ایران اینگونه از سفرش استقبال می کنند. اورهان پاموک برای دومین بار طی یک دهه گذشته به دعوت گروه انتشاراتی ققنوس به تهران سفر می کند. او سه شنبه هجدهم اردیبهشت ماه به ایران می آید. تا دو روز بعد هم در تهران خواهد بود. به گفته زهره حسین زادگان از مدیران انتشارات ققنونس، اورهان پاموک طی مدت حضورش در تهران ساعت 17 روز چهارشنبه 19 اردیبهشت در نشست عمومی در خانه اندیشمندان علوم انسانی شرکت خواهد کرد، در این نشست جمعی از نویسندگان ایرانی نیز حضور خواهند داشت.

همچنین بر اساس اعلام نشر ققنوس اورهان پاموک ساعت 15 روز پنجشنبه بیست اردیبهشت در غرفه این نشر حضور پیدا می کند. او پیش تر در سال های دهه هشتاد به ایران سفر کرده بود، در مدت یک هفته حضورش در ایران علاوه بر تهران به یکی دو شهر دیگر ایران نیز سفر کرد. سال یک هزار و سیصد و نود سه نیز، برخی از رسانه ها از سفر این نویسنده برنده نوبل به ایران خبر داده بودند اما در نهایت این اتفاق نیفتاد.

پاموک در نخستین سفر، تنهایی به ایران آمده بود؛ هنوز برگزیده جایزه نوبل نشده بود و سفر او به ایران در سکوت خبری برگزار شد، اما این بار داستان متفاوت است، سفر دوم اورهان پاموک نه تنها توجه دوستداران این نویسنده را جلب کرده بلکه برخی از تندرو های دلواپس هم توجهشان به این رویداد را با خط و نشان کشیدن نشان دادند. تا لحظه تنظیم خبر، سفر این نویسنده به ایران قطعی است اگر دلواپس ها چوب لای چرخ نگذارند.