تا پیش از اعلام موضع شب گذشته دونالد ترامپ پیش بینی غالب این بود که خروج امریکا از برجام خروجی دو مرحله ای خواهد بود. به این معنا که پس از اعلام تصمیم به ترک برجام، فرصتی 180 روزه برای بازگرداندن تحریم های هسته ای در نظر گرفته شود. این وضعیتی بود که در مذاکرات طرف های اروپایی با دولت امریکا مطرح شده بود. اما سخنرانی شب گذشته که ترامپ سعی داشت با چهره عصبانی در آن حسی از رعب و وحشت را منتقل کند و بر این اساس بود که سخت ترین تصمیم علیه برجام را اعلام کرد. این وضعیت بسیاری از آن پیش بینی ها را برهم زد بویژه که او گفت حتی کشورهایی را که با ایران همکاری کنند، تحریم خواهم کرد و تحریم های شدیدتری را علیه ایران اعمال خواهم کرد.

با وجود این، موضعگیری آقای روحانی علی رغم فضای ملتهبی که حاکم بود، موضعگیری ای از سر درایت بود. زیرا ایشان به جای موضعگیری از سر عصبانیت و بر اساس یک رفتار واکنشی صرف، این فرصت را به طرف های اروپایی داد تا پیش بینی ها و اقدامات لازم را برای فراهم آوردن امکان اجرای برجام منهای امریکا انجام دهند و توافق بین المللی را که حاصل سال ها مذاکره و رایزنی در بالاترین سطوح بود، از آفند تصمیم گیری شخصی رئیس جمهوری امریکا در امان نگاه دارند.

سخنان فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در دفاع از برجام نشان داد که اروپایی ها موضع محکمی در این باره دارند. طبیعتا ما نیز باید بتوانیم در جهت حفظ این حمایت حرکت کنیم. زیرا واقعیت آن است که اتحادیه اروپا مبادله بازرگانی گسترده ای با امریکا دارد و طبیعتا دفاع اروپا از برجام راحت نخواهد بود و دست کم چنین حمایت هزینه زایی باید دارای توجیهات سیاسی قابل توجهی برای کشورهای اروپایی باشد.