سایت روان شناسی لایف هک می نویسد: «وقتی اخبار جنایت، شکست دولت و سایر نهادهای عمومی و خصوصی در گوش مردم می پیچد، امید دادن به جامعه امری ضروری است. در واقع امید، موتور عاطفی ما و پایه و اساس تعامل با زندگی است. نکته مهم اما این است که چطور به مردمی که در ناامیدی غرق شده اند، می توان از امید گفت و امیدواری. یکی از بهترین شیوه هایی که روان شناسان توصیه می کنند این است که در قدم اول به دیگران بگوییم امیدوار بودن با تظاهر به شادی یا خوش بینی تفاوت دارد. امیدوار بودن یعنی اینکه دلایلی پیدا کنیم که با استناد به آنها احساس کنیم زندگی هنوز ارزش دارد و هنوز دلایلی برای تلاش و ادامه هست. یادتان باشد خوشبختی و خوش بینی بدون امید نمی تواند وجود داشته باشد اما بدون شادی و خوش بینی می توان امیدوار بود. این قانون، یک طرفه است.»