آرشیو شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۷، شماره ۵۱۰۹
سلامت
۱۳

دانستنی های سلامت

دیابت، بی اختیاری ادرار می آورد

عدم کنترل دیابت در زنان می تواند سبب ایجاد بی اختیاری ادرار شود.

دکتر مهری مهراد، رئیس انجمن نورویورولوژی ایران درباره علت بی اختیاری ادرار در زنان اظهار کرد: بی اختیاری ادرار در زنان به سن، تعداد زایمان ها، هورمون های بارداری یا پیش یائسگی بستگی دارد. همچنین وجود بیماری هایی همچون پارکینسون، دیابت، دیسک های کمر و ضایعات نخانی نیز می تواند سبب بروز بی اختیاری ادرار در زنان شود، درحالی که بدون هیچ بیماری زمینه ای نیز می توانیم شاهد بروز این مشکل باشیم.

وی خاطرنشان کرد: بی اختیاری ادرار استرسی نیز زمانی به وجود می آید که فرد در حال سرفه، عطسه، خندیدن یا انجام فعالیت های فیزیکی همچون پریدن یا ورزش کردن به علت شل شدن عضلات کف لگن است.

وی افزود: ممکن است بی اختیاری ادرار به این شکل بروز کند که فرد بلافاصله بعد از احساس ادرار مجبور باشد به دستشویی برود و اگر این کار با تاخیر همراه باشد ریزش ادرار به وجود آید. همچنین ممکن است فرد کنترلی بر ادرار خود نداشته باشد که این مشکل بویژه در افرادی که دیابت دارند و قند خون خود را چکاپ و کنترل نمی کنند، بیشتر دیده می شود. وی یادآورشد: هرچقدر بی اختیاری ادرار در زنان زودتر تشخیص داده شود درمان آن راحت تر است، به طور مثال تزریق PRP در واژن این مشکل را رفع می کند، اما با گسترش بیماری و عدم رعایت فرد مبتلا به دیابت ممکن است فرد نیاز به عمل جراحی پیدا کند. / جام جم

رفع اختلالات تن صدا با گفتاردرمانی

اختلالاتی که روی تن صدا و حنجره تاثیر می گذارد در صورتی که نیاز به جراحی نداشته باشند با گفتار درمانی و بدون اعمال جراحی درمان و رفع می شوند.

دکتر امیر آرامی، متخصص گفتار درمانی با بیان این مطالب افزود: انواع زگیل، پولیپ و درگیری تارهای عصبی نیز بعد از جراحی با روش های گفتار درمانی بهتر خواهند شد. در صورتی که برخی اختلالات نیاز به عمل نداشته باشند می توانیم با گفتار درمانی و بدون اعمال جراحی به درمان آن اقدام کنیم.

وی تاکید کرد: سن گفتار درمانی از دو تا 90 سالگی است و هر اختلالی که روی گفتار و زبان تاثیر بگذارد با تمهیدات گفتار درمانی قابل ارزیابی، تشخیص و درمان است و در سنین بالا هم عمده ترین مراجعان کلینیک های گفتار درمانی مبتلایان سکته مغزی هستند که تکلم خود را از دست داده اند.

وی تشریح کرد: ارجاع بموقع در سنین پایین یکی از مهم ترین موارد در بهبود اختلالات گفتار و زبان است. زیرا مداخله زودهنگام جلوی برخی اختلالات آینده ای که هزینه بیشتری برای نظام سلامت خواهد داشت را گرفته و به فرد و جامعه کمک بیشتری خواهد کرد.

وی تاکید کرد: اگر ارجاع کودک به گفتار درمانی بموقع نباشد وقتی کودک به سن دبستان برسد این موضوع سبب اختلالات یادگیری، اختلالات تلفظی با هزینه های بالاتر و درگیری آموزش و پرورش و بهزیستی می شود. / جام جم