دو روش سیاستگذاری همواره پیش روی دولت ها قرار دارد: «سخت» و «سهل». سیاست های سهل منجر به تصمیم هایی می شود که اجرای شان برای دولت راحت است و دولت برای اجرایی کردن آنها زحمت زیادی متحمل نمی شود. اما پشت اجرای اغلب این سیاست های سهل، سلسله قوانینی وجود دارد که برای توجیه این سیاست جدید نوشته اند اما هیچ وقت به آنها عمل نمی شود و فقط همان بخش ساده تر تصمیمات اجرا می شود. برای نمونه با اجرای بخشنامه های قانون مبارزه با قاچاق کالا، در شهرهای غرب کشور شاهد هستیم شمار زیادی از کسانی که به کولبری و مشاغل مرتبط با آن اشتغال داشته اند اکنون با بیکاری مواجه شده اند. این اتفاق نشانه ای از اجرای بخش ساده