نتایج انتخابات عراق واکنش های مختلفی را در فضای رسانه ای کشورمان در پی داشت. با این حال معتقدم ارزش انتخابات عراق و نتیجه آن کم از پیروزی بر گروه تروریستی داعش نبود؛ برخی دلایل آن از این قرار است:

1- درصورتی که تا شش ماه انتخابات برگزار نمی شد؛ باید دولت موقت تشکیل و قانون اساسی جدید نوشته می شد. در قانون اساسی فعلی برای اولین بار در تاریخ 1400 ساله عراق، اکثریت شیعیان حقوق قانونی خود را به دست آوردند.

آمریکا و عربستان بشدت دنبال برگزار نکردن انتخابات بودند که با شکست داعش و برگزاری موفق انتخابات در همه نقاط عراق ناکام شدند.

2- از دل این انتخابات، جریان ها و احزاب جدیدی متولد شد که امید می رود بتوانند در آینده روند سیاسی عراق را در جهت مطالبات واقعی مردم و مبارزه با فساد شکل دهند؛ امری که جریانات سنتی حاکم در سال های پس از سقوط صدام در انجام آن ناکام بودند.

3 - شیعیان در این انتخابات بیشترین کرسی پارلمانی را به نسبت دوره های گذشته به دست آوردند.

4- اکثریت نسبی جریانات راه یافته به پارلمان با تمام اختلافات، دوستان ایران هستند. فتح، نصر، حکمت، دولت قانون و... همگی جریانات دوست ایران هستند. حتی السائرون و مقتدا صدر را نمی توان جریانی مقابل ایران دسته بندی کرد. تمام جریانات کرد نیز به رغم اختلافات روابط خوبی با ایران دارند. در این انتخابات چهره های اهل سنت نزدیک به ایران به پارلمان راه یافتند.

5- راهیابی حدود 50 عضو بسیج مردمی عراق به پارلمان در اولین کنش سیاسی این گروه دستاورد بزرگی است.

6- جریان السائرون تنها به دنبال نخست وزیری یک چهره کارآمد عملگرا و غیرسیاسی است. اقدامی که ایران هم با توجه به شرایط عراق و جو عمومی مردم از آن پشتیبانی می کند. با این حال این امر ممکن نیست جز با تعامل همه جریان های سیاسی پیروز.

در پایان، پیروز این انتخابات کسی نیست جز مردم عراق که جریان های راه یافته باید با درایت تلاش کنند تا با انتخاب یک نخست وزیر کارآمد، آینده بهتری برای مردم این کشور بسازند.