امام صادق(ع) در روایت مبسوطی حقیقت و حدود روزه را بدین شکل بیان می فرمایند: «...باید در برابر خداوند در آشکار و نهان، همان گونه که حقش هست، خاشع باشی و جانت را در روزه داریت به پیشگاه خداوند تقدیم بداری و دلت را برای او از هر چیز فارغ کرده و خود را بر آنچه خداوند فرمان داده و به انجام آن فراخوانده بگماری. پس چون این اعمال را به طور کامل انجام دهی، حقیقت روزه را برای خداوند بجا آورده ای و آنچه را که خداوند به آن امر فرموده بنا کرده ای، اما اگر از این اعمال که برایت بیان داشتم بکاهی، به همان مقدار از فضل و ثواب روزه ات کاسته خواهد شد. به راستی روزه، تنها دست کشیدن از طعام و آشامیدنی نیست، بلکه خداوند آن را مانعی در برابر رفتار و گفتاری که روزه را باطل می کند قرار داده است. چه کم اند روزه داران (واقعی) و چه بسیارند کسانی که (فقط) گرسنگی می کشند.» (1)

___________________