نابینایان هر از گاهی در جای جای میهن آثار ماندگاری از خود به جای می گذارند که حتی افراد بینا هم از انجام آن عاجزند، اما گاهی اوقات برخی مسئولان و مردم با بی توجهی های خود به توانایی های این افراد موجب رنجش آنان می شوند.

این روزها نابینایان با مشکلات بسیاری مواجه هستند، از جمله بیکاری و نداشتن شغل مناسب. قوانین بسیاری برای اشتغال افراد دچار معلولیت وجود دارد، با این حال بیکاری در نابینایان نسبت به سایر افراد جامعه بیشتر به چشم می خورد به طوری که حدود 80 درصد نابینایان بیکار هستند.

بنابراین باید راهکاری برای حل اشتغال نابینایان یافت، مهم ترین مشکل آنها فراهم نبودن زمینه مهارت آموزی است و به همین خاطر دولت باید مراکز حرفه آموزی را برای نابینایان ایجاد کند، چراکه کسب مهارت و آموزش های ویژه از اولویت های اشتغال نابینایان است. تا زمانی که آموزش های زیر بنایی برای نابینایان در سازمان بهزیستی جدی گرفته نشود نه تنها مشکلات این قشر حل نخواهد شد، بلکه مشکلات و مسائل نابینایان به همین منوال ادامه می یابد و به آن دامن نیز زده می شود.

براساس آمار تخمین می زنند حدود 120 تا 130 هزار نابینا در کشور زندگی می کنند، قابل توجه تر این که حدود 99درصد از جوانان نابینا دارای مدرک کارشناسی در رشته های علوم انسانی و علوم اجتماعی هستند، اما دولت بازارکار برایشان فراهم نکرده است.

برخی نابینایان هم که مدارک تحصیلی عالیه ندارند یا بی سواد هستند و با دستفروشی در معابر یا مترو مشغول کسب و کار کاذبند به بیان دیگر متاسفانه شرایط نامناسب سبب شده برخی از آنها که چاره ای برایشان باقی نمانده به همان تکدیگری روی بیاورند، با این حال کم نیستند نابینایانی که برای دستفروشی هم با برخورد نامناسب ماموران شهرداری مواجه اند.

با توجه به این که نابینایان قشر خاص جامعه هستند و باید تحت حمایت ویژه قرار گیرند، دراین زمینه سازمان بهزیستی تلاش دارد وسایل توانبخشی مانند عصای سفید، ساعت گویا، لوح و قلم مخصوص را برایشان تامین کند، اما به دلیل نبود اعتبار این امر بخوبی محقق نمی شود به همین دلیل نیاز است که سازمان های مردم نهاد نیز برای بهبود شرایط زندگی نابینایان جدی تر وارد عمل شوند و با ایجاد کارگروهی فوق العاده دست کم معضل اشتغال نابینایان را کمرنگ تر کنند تا آنها برای تامین نیازهای اولیه شان دچار مشکل نشوند.