تفاوت انسان و حیوان در تعقل و اندیشیدن است؛ یعنی یک حیوان هرگز به این نمی اندیشد که چرا خلق شده و به کجا خواهد رفت. حیوانات بعد از تولد غیر اختیاری شان، طبق غرایز خود زندگی می کنند تا زمانی که عمر آنها پایان یابد؛ اما انسان قادر به اندیشیدن و تفکر کردن است. اگر قرار باشد که انسان فقط به فکر شکم و راحتی خود باشد، طبق آیات قرآن تفاوت چندانی با حیوانات ندارد؛ بلکه از آنها پست تر است.

خداوند متعال از میان تمامی موجودات فقط انسان را دارای چنان ظرفیتی دانست که بتواند خلیفه وی در زمین و به تعبیری مظهر خداوند روی زمین باشد. انسان چنان ظرفیتی دارد که می تواند با فکر و اختیار خود تا بی نهایت صعود و عروج کند؛ از سوی دیگر نیز می تواند با سوء اختیار خود تا بی نهایت نیز سقوط کند.

ما می توانیم بی نهایت رشد کنیم، یا بی نهایت سقوط کنیم؛ اما چه مقدار در این باره اندیشیده ایم تا وظیفه خود را بشناسیم و بتوانیم مسیر رشد و تعالی را طی کنیم؟

اگر باور داریم کمال ما در پیروی از دستورات خداوند و فرستادگان اوست، چه مقدار در پی رسیدن به کمال خود بوده ایم؟ آیا سرگرمی های دنیا از وضع معیشت مادی خانواده، تا علاقمندی های سیاسی و حزبی ما را به خود مشغول نکرده و مجال فکر کردن در این زمینه را از ما نگرفته است؟ اگر چنین باشد، ما هم مخاطب این کلام خدا هستیم که فرمود: ذرهم یاکلوا و یتمتعوا؛ آنان را (به حال خود) رها کن تا بخورند و بهره مند شوند.(حجر/3)

در بین حوادث عالم، یکی از مهم ترین حوادثی که در طول تاریخ بشریت اتفاق افتاده، حادثه انقلاب اسلامی ایران به دست امام خمینی(ره) است. ارزیابی این حادثه در همان زمان و پس از آن، نشان می دهد که این واقعه با حوادث دیگر قابل مقایسه نیست.

مهم ترین ویژگی این انقلاب صبغه الهی آن و حرکت برای احیای کلمه الله است، این ویژگی، انقلاب ما را از دیگر انقلاب ها ممتاز می کند. در سایر انقلاب های دنیا هزینه های زیادی پرداخت شد، اما اکثر آنها دستاورد قابل توجهی نداشت؛ اما انقلاب اسلامی به دست یک روحانی ساده، بدون در اختیار داشتن ثروت مادی صورت گرفت و توانست یک سیستم حکومتی چندهزارساله موروثی را براندازد تا در این کشور دین خداوند حاکم شود و مردم بتوانند در پرتو آن به کمال و سعادت برسند. البته اعتماد امام(ره) و انقلابیون نیز به این وعده خدا بود که «إن تنصروا الله ینصرکم».

در سایه انقلاب، عزت بی نظیری نصیب این کشور شد؛ به گونه ای که قدرت های مختلف در برابر آن کاری از پیش نبرده و تسلیم آن شدند و زمینه حرکت جدید انسانی اتفاق افتاد که نظیرش در عالم کمتر اتفاق افتاده است.

البته نباید توقع داشت که با پیروزی انقلاب همه مشکلات تمام شده باشد. بر اساس فرهنگ قرآنی، این حادثه نیز مانند هر حادثه دیگری زمینه ای برای امتحان جدیدی است و در واقع زمینه جدیدی برای امتحان امت اسلامی ایران فراهم شده است. حال که قدرت به دست شماست، ببینید از امتحانتان سربلند بیرون آمده اید یا خیر؟ بر همین اساس فقط به فکر شکم و خوشگذرانی بودن، امری بسیار مذموم و ناشی از نگاهی سطحی است؛ چرا که دغدغه اصلی ما باید موفق شدن در این امتحان باشد.

مواد امتحانی این آزمون بزرگ همان دستورات الهی در قرآن کریم است.،یکی از دستورات قرآن این است که «اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولوالامر [اوصیای پیامبر] را» (نساء/59)؛ لذا هر کس باید خود را بسنجد که تا چه میزان تابع ولی امر مسلمین بوده است. اگر کسی هر کاری که دلش خواست را انجام داد و بنده هوای نفس بود، چنین کسی در حد همان حیوانات است و اگر قرب الهی را خواست و در پی اطاعت از خدا و به تبع آن پیامبر صلوات الله علیه و اولوا الامر بود و این روحیه در او تقویت شد، او از نعمت بی نظیر انقلاب اسلامی استفاده ای صحیح کرده است.

اگر دائما بر لبمان نام مبارک رهبر معظم انقلاب باشد، اما به دنبال کسب ریال و دلار بودیم و ته دلمان این باشد که نمی توان این آخوند را بر کدخدا ترجیح داد، بدانیم این، همان اطاعت از هوای نفس است.

انسان در سخت ترین شرایط نیز اختیار دارد و اوست که باید تصمیم بگیرد. اگر در همه شرایط خواست الهی را بر منافع خودمان ترجیح دادیم، در این صورت بالاترین بهره را از زندگی مان برده ایم.

زلال بصیرت روزهای پنجشنبه منتشر می شود.