ویل دورانت (نویسنده تاریخ تمدن) درباره یکی از بیمارستان های دوران تمدن اسلامی می نویسد:

«... در سال 684 هجری، بیمارستان منصوری را در قاهره ساخته شد. درمحوطه این بیمارستان، حوض ها وجوی های آب و هوای خنک قرار داشت. برای بیماران، بخش های مختلفی به وجود آورده بودند، از جمله چند آزمایشگاه، یک داروخانه عمومی، کلینیک های کمک اولیه، چند آشپزخانه، حمام، کتابخانه، نمازخانه و یک سالن سخنرانی. برای بیماران روانی مناظر دل انگیزی با آب و فواره و گل فراهم شده بود. تمام بیماران از غنی و فقیر، آزاده و برده، به طور مجانی معالجه می شدند. به بیمارانی که باید در منزل استراحت کنند، به اندازه کافی پول پرداخت می شد. تا مجبور نشوند فورا به کار بپردازند. بیمارانی که به بی خوابی مبتلا بوند، به موسیقی و قصه گویی گوش می دادند. برای مراقبت از دیوانگان نیز تیمارستان ساخته شده بود...»