گروه های مخالف حاکمیت از اول صرفا برای مشکلات اقتصادی و اجتماعی که داشتند شروع به اعتراض کردند. بعد این اعتراض ها افزایش پیدا کرد و توسط دشمنان خارجی حکومت مسلح شدند. تقریبا همه این گروه ها در یک هدف مشترک بودند، مخالفت با حکومت بشار.

هماهنگی و همزبانی جبهه النصره، ارتش آزادی بخش، جیش الاسلام و دیگر گروه های مبارز علیه دولت و همزمانی حضور داعش همه و همه دست به دست هم داد و آتش جنگ را در سوریه روشن و شعله ور کرد.

البته بعدها برخی از این گروه ها با داعش به مشکل خوردند کما این که برخی از اینها مثل جیش المجاهدین از ابتدا هم با حضور داعش در کشورشان مخالفت داشتند. یکی از بچه ها پرسید: یعنی در زمان هایی برخی از همین گروه ها با داعش هم مبارزه مسلحانه داشتند؟

ابوعلی جواب داد دقیقا.

بعد در مورد ماجرای حکومت داعش و وضعیت امروز پرسیدیم، چرا با این که داعش نابود شده هنوز ما شهید داریم؟

ابو علی گفت: «خوب ببینید بچه ها حکومت داعش عملا تموم شد. ولی این که خود داعش تموم شده باشه، نه. حکومت داشتن دقیقا مثل اینه که برای خودشون قانون داشتن، حکم اجرا می کردند، قضاوت می کردن و حتی فرماندار و... منصوب می کردند. اما الان و بعد از ماجرای بوکمال که سردار سلیمانی اعلام کرد؛ حکومت داعش تمام شد؛ دقیقا اون ها دیگه حکومت ندارن. الان یه تعداد کمی شون توی سوریه ان. یه بخشی اردن و ترکیه و یه بخشی هم به افغانستان رفتن. نیروهای مخالف حکومت مثل النصره و بقیه شون هم در حال حاضر طبق مذاکراتی که شده؛ توی استان ادلب جمع شدن.» ابوعلی بعد از این که اینها را گفت از شیشه ماشین به بیرون اشاره کرد و گفت: اینجا به اصطلاح ریف دمشق(چیزی شبیه اطراف و حاشیه). بعد به قسمت چپ جاده اشاره کرد و گفت: «این حاجز ورودی زینبیه است که ان شاءا... فردا میایم برای زیارت.»

پرسیدم: «حاجز همون سیطره است؟ همون که توی عراق و تو هر مسیر منتهی به حرم هست؟»

ابوعلی گفت: «اینجا به ایستگاه های بازرسی حاجز می گن، ضمن این که کارکردش کمی مفصل تر از اون سیطره ها توی عراق».