احمدرضا و حسین برای اجاره زمین و تهیه زیرساخت ها نزدیک به 250 میلیون تومان هزینه کردند و همین اندازه هم هزینه خرید دام شد. حسین می گوید: «در خرید دام های بعدی، ما اصرار داشتیم سراغ نژادهای بومی برویم. مثلا گرچه بزهای نژاد فرانسوی شیرده تر هستند اما سراغ آنها نرفتیم و بزهای ایرانی را ترجیح دادیم. چون عقیده مان این بود که باید این نژادها را زنده کنیم.

از سوی دیگر ما به چرخه طبیعت خیلی پایبندیم و معتقدیم گرچه دام ها در مراتع چرا می کنند و ممکن است پوشش منطقه را از بین ببرند اما در عوض با کوددهی به موقع باعث می شوند مراتع دوباره سرسبز شوند. درباره مرغ و خروس هم ما سراغ نمونه های بومی رفتیم.