1. حکم قطعی پرونده عباس کیارستمی رسما اعلام شد. همان بود که بود. عجیب و غریب و باورنکردنی. توبیخ کتبی پزشک. مثل یک لبخند مهربان و کمی سرزنش آلود که به یک کودک سه چهارساله تحویل می دهید پس از آنکه یک لیوان آب از دستش افتاد! ولی مگر چه توقع دیگری می شد داشت؟ مهم ترین بخش ماجرا آن است که گوهری چون کیارستمی دیگر در میان ما نیست.

چه بسیار پرونده های مهم و ملی که پایانی عجیب تر و غریب تر داشته اند و کک کسی هم نگزیده است. چه بسیار انگشت های حیرت و حسرت که به دهان گزیده ایم از اتفاقات و تصمیماتی که با توقعات مان فرسنگ ها فاصله داشته و چه بسیار شاخ ها که بر سرمان سبز شده و می شود بابت آنچه در این ملک می بینیم.