روزنامه نگار حرفه ای بر مدار انصاف و اخلاق حرکت می کند و به دستورالعمل های اخلاقی پایبند است. روزنامه نگاری حرفه ای به معنی داشتن تخصص، قدرت تحلیل، پایبندی به اخلاق رسانه ای و اصل عینی گرایی است. اگر بخواهم این مفهوم را بیشتر باز کنم باید بگویم که روزنامه نگار حرفه ای بر حوزه تخصصی فعالیتش تسلط دارد.

جنبه های دیگر و علوم مرتبط با حوزه کاری اش را نیز می‎ شناسد و بر روی آن مطالعه دارد. یعنی تلاش کرده است یک متخصص میان رشته ای شود. به عنوان مثال اگر در حوزه اقتصاد فعالیت می کند از مسائل سیاسی و اجتماعی بی اطلاع نیست و توانسته است در حوزه اقتصاد اجتماعی هم حرف هایی برای گفتن داشته باشد. علاوه بر اینها قدرت تحلیل مسائل روز را دارد و می تواند آنها را با حافظه تاریخی اش تطبیق دهد. روزنامه نگار حرفه ای به شیوه های نوشتن در قالب گزارش، خبر، یادداشت، تفسیر، نقد و همچنین سبک های نگارش خبری چه سنتی و چه جدید مسلط است. همه این موارد در چارچوب حقیقت و بی طرفی رسانه ای و یا در مفهوم کلان اصل عینی گرایی است. یعنی روزنامه نگار باید بتواند رویداد خبری را به شکل متوازن و غیرجانبدارانه گزارش کند. تاکیدم روی این موضوع به این جهت است که امروز در جهان، الگوی غالب در روزنامه نگاری حرفه ای، اصل عینی گرایی است. البته موضوعی مانند بی طرفی رسانه ای یک مفهوم نسبی است، چون واقعا بی طرفی رسانه ای وجود ندارد و صرفا تلاش رسانه ها برای تحقق این موضوع وجود دارد.