کمک های غرب کشوری را از خطر سقوط و ورشکستگی اقتصادی نجات نداده است، این گزاره شاید اگر تحلیل و نظر نویسنده باشد مورد پذیرش مخاطبان قرار نگیرد ولی زمانی که کدها و گزاره های متعدد تاریخی را بدون دخل و تصرف در کنار هم قرار دهیم و نتیجه را به خواننده این سطور واگذار کنیم حقیقت به خوبی خود را نشان خواهد داد.

پس از کودتای 28 مرداد 1332 و بازگشت شاه به اریکه قدرت کمک های آمریکا بدون شائبه به کشور سرازیر شد، 4 شهریور ماه 1332 یعنی حدود یک هفته پس از پیروزی کودتا، فضل الله زاهدی نخست وزیر شاه طی نامه ای به آیزنهاور رئیس جمهور وقت آمریکا وضعیت را این گونه روایت می کند: «خزانه کشور خالی است، ذخائر ارزی ته کشیده اقتصاد ملی رو به زوال رفته و ایران نیاز فوری به کمک دارد.» (1)