گروهی مدافع این عقیده هستند که دانشمند باید مستقل از همه ملاحظات ارزشی، اعم از اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، ایدئولوژیک و... به فعالیت علمی خود بپردازد و هیچ داوری ارزشی ای را در فرایند استدلال علمی خود دخالت ندهد. دلیل این ادعا نیز آشکار است. تاریخ علم، به ویژه در صد سال گذشته، پر است از نمونه هایی که جهت گیری های ارزشی مسیر علم را منحرف کرده و عینیت آن را به خطر انداخته است. از نمونه های کلاسیک مانند مخالفت کلیسا با گالیله یا مخالفت با نظریه تکاملی داروین با انگیزه های مذهبی که بگذریم، در همین قرن گذشته در موارد متعددی دخالت ملاحظات ارزشی علم را به بیراهه برده و حتی گاهی نیز فاجعه آفریده است. یک