سال 1394/ 2015 این ایده که ممکن است روزی ابزارهای پوشیدنی جای تلفن های هوشمند را بگیرند، بسیار عجیب به نظر می رسید. ابزار پوشیدنی نوعی از ابزارها هستند که مانند لباس پوشیده می شوند و تاکنون برخی از آنها وارد بازار شده و بسیار مفید واقع شده اند. مانند عینک های هوشمند که در کارخانه ها مورد استفاده قرار گرفته و کارگران با استفاده از این عینک ها که به واقعیت افزوده مجهز هستند، اطلاعات کافی از محیط اطراف خود به دست می آورند. همچنین با استفاده از مچ بندهای دیجیتال می توانند به طور دائم با مدیر خود در ارتباط باشند. از این ابزارهای پوشیدنی هوشمند می توان برای سربازان و همچنین سازمان های هوشمند به بهترین شکل ممکن استفاده کرد.

واقعیت این است که بعد از این که گوشی های هوشمند تاشو وارد بازار شد، درک عموم از ابزارهای پوشیدنی نیز ارتقا یافت. در واقع فناوری تاشو، چیزی است که باعث می شود مرز بین گوشی های هوشمند و ابزارهای پوشیدنی تقریبا از بین برود. انتظار می رود تا اوایل دهه 1400/ 2020، گوشی های هوشمند تاشوی پوشیدنی به طور گسترده وارد بازار شوند و حتی از نظر زیبایی چنان متنوع باشند که هر کاربر نوعی از گوشی مورد علاقه خودش است را انتخاب کند. شواهد نشان می دهد روزی خواهد آمد که گوشی های هوشمند فعلی کنار گذاشته خواهند شد و گوشی های پوشیدنی مانند مچ بند در رنگ و اندازه های متنوع روی دستمان قرار بگیرند. البته رشد و توسعه فناوری گوشی های هوشمند پوشیدنی به علت این که گوشی های فعلی حاوی ابداعات متفاوت و متعددی است، آهسته صورت می گیرد. اما بدون شک این نوع تلفن ها تا اوایل دهه 1410/ 2030، به طور کامل جای تلفن های هوشمند فعلی را خواهند گرفت. این تلفن ها، زمان واکنش بین نیازها و خواسته های انسان و توانایی وب برای برطرف کردن آن نیازها را به حداقل خواهند رساند. با استفاده از این گوشی های هوشمند، فضای وب بسیار شخصی شده و به بخش جدانشدنی زندگی ما تبدیل خواهد شد.