«پدر و مادر مهرداد می خواهند برای عیادت به خانه پدربزرگ او بروند. آنها هنگام رفتن به مهرداد سفارش می کنند که تکالیفش را انجام دهد و بیشتر از یک ساعت با پلی استیشن بازی نکند. او هم قول می دهد که اول تکالیف خود را تمام کند و بعد فقط یک ساعت بازی کند. تکالیف او زودتر از آنچه فکرش را می کرد تمام شد و او برخلاف قولش بیشتر از یک ساعت بازی کرد. با شنیدن صدای در پارکینگ دستگاه و تلویزیون را خاموش کرد و خود را سرگرم انجام تکالیفش نشان داد. پدر و مادرش از اینکه مهرداد تکالیفش را به پایان رسانده خوشحال شدند و او را تشویق کردند.»

اگر شما جای مهرداد بودید، از اینکه به قول خود عمل نکرده اید عذاب وجدان نداشتید؟

البته مهرداد تکالیفش را به پایان برده بود، پس چرا نباید بیشتر بازی می کرد؟ آیا مهرداد، که پیش از رسیدن پدر و مادرش دستگاه و تلویزیون را خاموش کرده بود و خود را سرگرم انجام تکالیفش نشان داد، دروغ گفت؟

البته پدر و مادر او متوجه نشده بودند و او هم تکالیفش را انجام داده بود. پس مهرداد کار چندان بدی هم نکرده بود.

مهرداد وقت خواب با خود فکر کرد که نکند رفتار او پدر و مادرش را به اشتباه انداخته و او ناخواسته به نوعی دروغ گفته. شما چه فکر می کنید؟