بعد از پایان امتحانات و اعلام نمرات رفتم به سایت دانشگاه برای ثبت نام ترم جدید و انتخاب واحد.

بعد از ثبت نام متوجه هزینه ثبت شده ترم در گوشه سایت شدم که نسبت به ترم گذشته تغییری جزیی کرده بود و فقط یک صفر به انتهای شهریه اضافه شده بود یعنی چیزی حدود ده برابرناقابل!

گفتم شاید اشتباه شده است و رفتم دانشگاه و به دفتر آموزش مراجعه کردم که اصل قضیه را جویا شوم.

به شوخی گفتم: جناب! گویا شهریه این ترم نسبت به قبل افزایش نامحسوس ده برابری داشته است؟!

به شوخی جواب داد: پ ن پ! می خواستی فقط 10 درصد گران شود؟!

گفتم: جدی می فرمایید یا شوخی می کنید؟ دلیلش چیست؟!

خیلی جدی تر جواب داد: عزیزم کاملا جدی می‎گویم. دلیل خاصی ندارد؛ لابد به خاطر افزایش 220درصدی دلار هست دیگر!

با صدای لرزان گفتم: آخه من نوعی به عنوان یک دانشجوی بیکار با پدر و مادر بازنشسته از کجا باید این هزینه را تامین کنم؟ مگر من چه گناهی کرده ام؟!

در حالی که آب دهانش از شدت خشم به هر سو پرتاب می شد، نعره زد: زبان‎نفهم! به دانشجوهای قبلی هم گفتم که این عذاب، نتیجه کفران نعمت شماست!

خیلی آرام و با صدای آهسته پرسیدم: ناسپاسی کدام نعمت را می فرمایید؟!

گفت: یعنی واقعا نمی فهمید؟! نعمت «آفتاب تابان برجام» دیگر...! همان که دکتر ظریف فرموده بود.

در حالی که از ناسپاسی و قدرناشناسی خودم ملول و پشیمان بودم به سمت درب خروجی دانشگاه راه افتادم، خیلی از خودم متنفر شده بودم و مدام خود را نفرین می کردم که ناگهان متوجه شدم گویی همه دانشجویان در دانشگاه مثل من دچار حال پشیمانی شدیدی شده بودند!

یکی سر بر دیوار می کوبید و نعره می زد که واحسرتا که چه ناسپاسم و کفران نعمت کنی هستم!

یکی به صورتش لطمه می زد و دیگری خودش را با طناب به میله های دانشگاه زیر آفتاب داغ بسته بود که شاید حرم آفتاب از بار گناهانش بکاهد!

خداوند از سر تقصیرات ما بگذرد شاید رستگار شویم...!