نیاز به قانون حمایت از کودکان و نوجوانان، از مدت ها پیش احساس می شد، از همان زمانی که اتفاقاتی دردناک، بی پناهی کودکان را در برابر کودک آزارها در گوش جامعه فریاد می زدند.

واقعیت این است که برخورد با جرایم کودکان و نوجوانان دارای مشکلات و چالش های شکلی، اجرایی و قوانین ماهوی است که باید با نگاهی توام به این موارد بستر لازم را برای برطرف سازی آن فراهم آوریم.

در درجه اول، بازپرس های رسیدگی به این جرایم باید افرادی قوی و محکم باشند اما در عمل اینگونه نیست؛ یعنی نیروهایی را که کارایی های دیگر در جاهای دیگر ندارند به این امر می گمارند.ما نیازمند نگاه ویژه ای به این امر هستیم چرا که در اجرا هم دچار مشکل هستیم به گونه ای که حتی ساختمان های کنونی برای اقدامات قضایی در زمینه کودکان و نوجوانان بسیار فرسوده و محدود است.

خوشبختانه در قانون جدید، دفتر حمایت از کودکان و نوجوانان به منظور ایجاد زمینه های همکاری با سایر نهادها، تهیه گزارش های موردی یا ادواری، انجام مطالعات و تحقیقات آماری و اطلاعاتی، پایش و ارزشیابی فعالیت های دفاتر استانی و شهرستانی درخصوص اجرای این قانون در قوه قضائیه تشکیل خواهد شد.

مداخله فوری قضایی به منظور پیشگیری از بزه دیدگی اطفال و نوجوانان در معرض خطر شدید و قریب الوقوع یا جلوگیری از ورود آسیب بیشتر به آنان، ارائه مشاوره و معاضدت های حقوقی و تشکیل پرونده شخصیت برای اطفال و نوجوانان در معرض خطر یا بزه دیده، ایجاد شرایط مناسب در خانواده برای اطفال و نوجوانان در معرض خطر یا بزه دیده یا معرفی آنان به بهزیستی و یا سایر نهادهای مربوط؛ تهیه و ارائه گزارش از وضعیت طفل و نوجوان موضوع این قانون و درخواست اتخاذ اقدامات حمایتی- قضایی از مراجع قضایی صالح جزو وظایف این دفتر حمایتی است.