برخی زادروزها خیر و فرخنده اند، از آن میان زادروز هنرمند موسیقی، حسین علیزاده که اگر «هست» نشده بود چیزی کم می بود در این روزگار که می گذرانیم ما.

مصداق سخن من درباره حسین علیزاده آثاری است که او آفریده و همچنان در تکاپوی آفریدن است. امتیاز حسین علیزاده آن است که با ساختن آثاری چون حصار و سواران دشت امید و نی نوا به ما گفت زنده جوشی زندگی اجتماعی به چه میزان و اندازه می تواند اثربخش بر خلاقیت هنری باشد، همچنین گفت چه ظرفیت و قابلیت هایی در موسیقی می توان کشف و ارایه کرد بسیار دور و دورتر از نغمه نواهای خمود و دلگیر که موسیقی به اصطلاح ملی و عملا «مجلسی» ما را مغلوب کرده است.

پس با سرافرازی زادروز حسین علیزاده را فرخنده باد می فرستم و آرزومند بهترین ها برای وی هستم.

تهران، پایانه مرداد 1397 خورشیدی