30 سال پیش از کراچی، حیدرآباد، پنجاب، پیشاور و گجرات خودشان را رسانده اند به تهران، به پایتخت کشور همسایه. 30 سال پیش از مرز گذشته اند و جایی در حوالی شهرری در حاشیه زمین های کشاورزی و مزارع ذرت قوچ حصار برای خودشان خانه ساخته اند؛ خانه هایشان اما چهاردیواری هایی کوچک و پراکنده است با سقف هایی کوتاه، سیاه و دود زده؛ خانه هایی بی آب آشامیدنی، گاز شهری و برق؛ خانه هایی که مرزشان مشخص نیست، همگی یک اتاق کوچکند دیوار به دیوار همدیگر، آشپزخانه؟ اتاق خواب؟ پذیرایی؟ همه اینها هم خلاصه می شود در همان چهارتا دیوار زخم خورده و کوتاه. خانه ها حمام و سرویس بهداشتی هم ندارند. تن بچه ها اگر هوا گرم باشد همین